Op weg naar Qui Nhon
Blijf op de hoogte en volg Thea
10 Maart 2016 | Vietnam, Quy Nhơn
We gaan op weg naar Quy Nhon
Onderweg maken we een paar koffiestops
Gedenkteken My Lai stop. Op deze plek zaten Amerikaanse jonge soldaten, de Charlie compagnie,die dachten dat daar de Vietcong zaten en hebben daar, in een dorpje, 500 mensen omgebracht, zonder reden.
1 Amerikaanse soldaat heeft zichzelf in zijn voet geschoten omdat hij hier niet aan mee wou doen.
Hugh Thompson was de helikopterpiloot, die verschillende Vietnamezen gered heeft en naar het ziekenhuis heeft gebracht.
William Cally was verantwoordelijk en is ook veroordeeld, maar kreeg gratie van president Nixon.
My Lai was een van de vier dorpen die uitgemoord zijn.
Voordat we bij dit dorpje waren kregen we daar een documentatie over te zien, in de bus, en dat was wel heel erg wat daar gebeurd is en emotioneel. Vrouwen, kinderen en de oude mensen werden gewoon afgeslacht en dood geschoten.
We gaan ook nog stoppen bij een heel klein hospitaal, die door een vrouwelijke arts, Dang Thui Tram genaamd en arts was, werd gerund en zij hielp, als vrijwilligster, mee de gewonde soldaten te verplegen, maar ze werd maar 28 jaar oud. Ze is door Amerikaanse soldaten omgebracht.
Dagen van Vuur is de naam van het dagboek wat ze bijhield en in boekvorm is uitgebracht.
Lunch in Sa Huynh aan zee, was ook weer lekker.
De komende twee dagen rijden we door boeren land, weinig toerisme.
Onderweg maken we een paar koffiestops
Gedenkteken My Lai stop. Op deze plek zaten Amerikaanse jonge soldaten, de Charlie compagnie,die dachten dat daar de Vietcong zaten en hebben daar, in een dorpje, 500 mensen omgebracht, zonder reden.
1 Amerikaanse soldaat heeft zichzelf in zijn voet geschoten omdat hij hier niet aan mee wou doen.
Hugh Thompson was de helikopterpiloot, die verschillende Vietnamezen gered heeft en naar het ziekenhuis heeft gebracht.
William Cally was verantwoordelijk en is ook veroordeeld, maar kreeg gratie van president Nixon.
My Lai was een van de vier dorpen die uitgemoord zijn.
Voordat we bij dit dorpje waren kregen we daar een documentatie over te zien, in de bus, en dat was wel heel erg wat daar gebeurd is en emotioneel. Vrouwen, kinderen en de oude mensen werden gewoon afgeslacht en dood geschoten.
We gaan ook nog stoppen bij een heel klein hospitaal, die door een vrouwelijke arts, Dang Thui Tram genaamd en arts was, werd gerund en zij hielp, als vrijwilligster, mee de gewonde soldaten te verplegen, maar ze werd maar 28 jaar oud. Ze is door Amerikaanse soldaten omgebracht.
Dagen van Vuur is de naam van het dagboek wat ze bijhield en in boekvorm is uitgebracht.
Lunch in Sa Huynh aan zee, was ook weer lekker.
De komende twee dagen rijden we door boeren land, weinig toerisme.
-
11 Maart 2016 - 11:27
Lisette:
Hoi vietnamgangers zo te lezen hebben jullie het erg naar jullie zin en aan de foto's te is dat eigenlijk wel logisch het ziet er allemaal mooi uit .
Geniet maar lekker en blijf schrijven zodat we ook n beetje mee kunnen liften op jullie reis -
11 Maart 2016 - 11:32
Lisette:
maar thea !!! nie koken nie??????? -
11 Maart 2016 - 11:34
Lisette:
zeg tom witte gij niet dat mobieltjes niet kunnen zwemmen :) :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
